Μ. Δεκλερής

Ο Μιχαήλ Δεκλερής σπούδασε νομικά και κοινωνικές επιστήμες στα Πανεπιστήμια Αθηνών, Λονδίνου και Yale των Η.Π.Α. Υπότροφος και διδάκτωρ της Νομικής Σχολής του Yale.
Μέλος του Συμβουλίου της Επικρατείας από το 1958 έως το 1999, και Αντιπρόεδρος και Πρόεδρος του Ε' Τμήματος κατά την δεκαετία 1990-1999, οπότε το Δικαστήριο αυτό διεμόρφωσε την πρωτοποριακή και πλούσια νομολογία του για την Προστασία του Περιβάλλοντος και την Βιώσιμη Ανάπτυξη.
Ασχολήθηκε επί πολλά χρόνια με την επιστήμη των συστημάτων μεγάλης κλίμακος και δίδαξε σε Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα της ημεδαπής και αλλοδαπής.
Ίδρυσε την Ελληνική Ομάδα Συστημάτων και την Ευρωπαϊκή Ένωση Συστημάτων με έδρα το Παρίσι. Διετέλεσε επί πολλά έτη Καθηγητής της Δημοσίας Πολιτικής στην Εθνική Σχολή Δημοσίας Διοικήσεως. Δίδαξε επίσης τα περιβαλλοντικά συστήματα στην Πολυτεχνική Σχολή του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης, όπου και ανακηρύχθηκε επίτιμος διδάκτωρ για την προσφορά του στην Συστημική και Περιβαλλοντική Επιστήμη.
Τιμήθηκε με βραβεία και διακρίσεις για το εθνικό έργο του στην προστασία του Περιβάλλοντος, μεταξύ των οποίων και το Χρυσό Μετάλλιο του Πανεπιστημίου Κρήτης.
Ίδρυσε (1999) το Επιμελητήριο Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητος, του οποίου είναι Πρόεδρος.
Εξετέλεσε σημαντικές κρατικές αποστολές ως εμπειρογνώμων στο Κυπριακό, στη Διεθνή Διάσκεψη του Ρίο για το Περιβάλλον και στην Ευρωπαϊκή Ένωση (Προστασία Προσωπικών Δεδομένων, Σύμβαση Schengen).
Ως Πρόεδρος του Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητος συμμετέσχε στην Διεθνή Διάσκεψη της Κόστα Ρίκα (2002), στο Παγκόσμιο Συμπόσιο Ανωτάτων Δικαστών για το Περιβάλλον στο Γιοχάννεσμπουργκ (2002) και στην Συμβουλευτική Επιτροπή Ανωτάτων Δικαστικών της UNEP στο Ναϊρόμπι (2003).
Έγραψε βιβλία και άρθρα, μεταξύ των οποίων: The Process of Reaction to Crisis Situations, Εξέλιξη και Εξαναγκασμός στο Σύγχρονο Κράτος, Συστημική Θεωρία, Διοίκηση Συστημάτων, Handbook of Systems Science, Towards Expert Government, Δίκαιο Βιωσίμου Αναπτύξεως κ.ά.